Kontakt: robotkowa_seremity@WYTNIJ_TOtlen.pl
Poddałam się. Zaczęłam robić sławne tego lata ponczo. Modę na nie zapoczątkowała Dagny tym wpisem. Początkowo nie zamierzałam go robić, ale po kolejnym zdjęciu kolejnej wersji poddałam się...
Czyli tak jak w tej reklamie... "Wszyscy mają Mambę... mam i ja" (a swoją drogą ta reklama to ma żywot - nadal można ją usłyszeć w telewizji, ja zaś pamiętam ją z lat mojego dzieciństwa... no dobra tak dawno to to nie było, ale i tak z 10 lat już ma).
Robię nie do końca zgodnie z zaleceniami bo z 9 motywów, akrylem (wg. metki na druty nr 4), szydełkiem nr 3,5 mm. Mam nadzieje, że mi wyjdzie... jakkolwiek będzie obiecałam sobie, że nie będę pruć! Mam nadzieje, że nie będę musiała łamać tego przyrzeczenia.
Przedstawia się tak:
Na kontury przyjdzie jej chyba długo poczekać, bo znudziło mi się haftowanie...
Jasmina bardzo powoli posuwa się do przodu. Do wykrzyżykowania została już tylko ramka:
Wreszcie wyprałam i wyprasowałam wszystkie kwadraty (i przy okazji morski widoczek). Niestety jeden z kwadratów będzie musiał przejść pranie ponownie, bo po prasowaniu, w trakcie mierzenia, udało mi się go pomazać długopisem... paść można po prostu.
Wszystko też przeszło przez skaner, ale tylko prawostronnie - co uświadomiłam sobie dopiero teraz.
Te kwadraty, które nie zostały już spakowane może zyskają swoją drugą szansę, natomiast te spakowane czekają w Łodzi na koniec strajku pocztowców, więc na drugą szansę nie mają co liczyć (byłam środa - piątek w domu).
Skan gotowego widoczku przedstawia się tak:
Teraz będzie czekał na oprawienie... a kiedy ono nastąpi nie wie nikt...
Od zakończenia Kubusia w kwiatach i żółwika, powolutku powstaje Jasmina:
I pewnie dalej będzie robić się powoli...
