Sweter dla cioci

Niespodziewanie dla samej siebie zaczęłam robić sweter dla cioci. Zaczęłam go dlatego, że okazało się, że po tygodniowej przerwie znów będę musiała wrócić do Łodzi i posiedzieć tu co najmniej ponad tydzień (w czwartek idę do szpitala na wyrwanie trzech ósemek, a potem będę robić za niemowlaka mamusi), więc w sumie jest to świetny moment do zrobienia go (bo będę mogła przymierzać) skoro już obiecałam, że zrobię.
Tak więc pojechałam do Warszawy z wymiarami i z duszą na ramieniu zaczęłam w poniedziałek sweter.

Kiedy miałam tyle zaczęłam panikować, bo wydawało mi się, że ten kawałek to jest dobry na mnie, a na ciocię będzie za duży (ciocia jest o 10 cm szczuplejsza ode mnie w biodrach), no ale robiłam dalej z założeniem, że trudno, najwyżej będzie mój.
Po zrobieniu kolejnego kawałka doszłam do wniosku, że chyba jednak jest dobrze, bo na mnie jednak za małe ;) W środę osiągnęłam 36 cm wysokości i stwierdziłam, że trzeba poczekać na przymiarkę, bo ja nie wiem ile jeszcze do pach. W piątek przyjechałam do Łodzi i ciocia miała okazję przymierzać takie oto coś:

W tej chwili mam już prawie całą część kamizelkową, więc najprawdopodobniej jutro będzie kolejna przymiarka (a jak nie jutro to najpóźniej we wtorek), no i zobaczymy, czy będę musiała pruć... mam nadzieję, że mi się upiecze.
Sweter jest robiony (jak zapewne widać) w całości (przody i tył razem) takim wzorem:

Wzór jest bardzo prosty i powstał przypadkiem w sumie z powodu mojej pomyłki w robieniu czegoś innego :)

Chciałam także podziękować Splocikowi za wyróżnienie :

Dziękuję Ci bardzo :)
Chciałabym je przekazać następującym osobom: Dagny, Dziuni, Koroneczce, Mao i Renulkowi :)

Wszystkich czytających poprzez czytnik RSS bardzo przepraszam za dwukrotne edytowanie tego posta - coś dzisiaj mam problem z korektą wstępną :( mam nadzieję, że więcej edycji nie będzie